مقایسه شک در اندیشه دکارت و بوریدان

ژان بوریدان و رنه دکارت، هریک به نحوی با موضوع شک گرایی مواجه شده اند. دکارت، با شک روشی خود، در برابر شکاکیت امثال مونتی، یقین مطلق و گذر از شکاکیت را می جوید؛ وی در هر آن چه قابلیت شک در آن وجود دارد شک می کند تا نهایتاً به معرفتی دست یابد که هیچ گونه شکی در آن راه نداشته باشد. در سوی دیگر، بوریدان در رویارویی با شک گرایی قرن چهاردهم میلادی، کوشش می کند تا جهت حفظ اعتبار علوم و معرفت مورد نیاز در قلمروهای گوناگون زیست بشری پاسخی در برابر نتایج شک گرایی افراطی ارائه دهد. در حالی که هر دو متفکر مسئله شک را با توجه به شکاکیت حاکم بر زمانه خود مطرح می کنند، و هر دو، با جدی گرفتن فرضیه شک گرایانه مبتنی بر قدرت مطلق خداوند، شک را تا بالاترین مرتبه آن مورد ملاحظه قرار می دهند، در مواجهه با شک گرایی دو رویکرد متفاوت اتخاذ می کنند. مقایسه نحوه مواجهه دکارت و بوریدان با شک گرایی، هدفی است که در این مقاله دنبال می شود